Het gebeurt mij soms dat ik me ineens realiseer dat een bepaalde gebeurtenis alweer een jaar is geleden. Soms voelt zo’n gebeurtenis dan nog als de dag van gisteren. Het is zelfs zo dat ik in sommige gevallen nog precies weet wat ik op dat moment deed. Sommige gebeurtenissen draag ik mee als een soort herinnering en andere vier ik ieder jaar in de vorm van een feestje. In de bijbel lezen we ook over verschillende gebeurtenissen. Sommige van deze gebeurtenissen herdenken of vieren we nu nog steeds. De Bijbelse gebeurtenissen die tot op de dag van vandaag nog steeds vieren, hebben stuk voor stuk een diepe boodschap en betekenis. Mooie voorbeelden hiervan zijn natuurlijk Pasen, Hemelvaart, Pinksteren en Kerst.
Onlangs werd er bij ons in Kampen in de IJssel een doopdienst gehouden. Een dienst die begon met 7 dopelingen en eindigde met 22 dopelingen. Een zeer mooie en indrukwekkende dienst. Ik kon er met mijn gezin op dat moment helaas niet bij zijn, maar we hebben het later die week via de stream teruggekeken. Onwillekeurig werd ik ineens herinnerd aan september 2020. Het moment dat ik mij heb laten dopen. Na mijn ommekeer in september 2018 groeide bij mij steeds meer het verlangen om gedoopt te worden. Ondanks dit verlangen had ik ook veel twijfel. Ik kom uit een traditioneel kerkelijke omgeving waar men juist waarde hecht aan de kinderdoop. Twijfel was daarom een kleine stap. Mij inziens was gezonde twijfel op dit punt niet erg omdat dit mij juist aanzette om de volwassen doop goed te onderzoeken.
Ik heb vaak gedacht dat de volwassen doop niet iets voor mij was, alsof je daar het type voor zou moeten zijn. Daarnaast was ik als kind immers ook al gedoopt, waarom zou ik mij dan nogmaals en als volwassene laten dopen. Sommige mensen noemen de volwassen doop na de kinderdoop ook wel de ‘’overdoop’’. Zelf ben ik niet zo gek op deze term omdat dit impliceert dat het om dezelfde doop zou gaan. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat de kinderdoop en de volwassen (geloofs)doop twee totaal verschillende dingen zijn. De kinderdoop is een belofte van ouders aan God is en de besprenkeling met het water een verzegeling daarvan. In deze hoedanigheid zou je kunnen zeggen dat dit vergelijkbaar is met het opdragen van kinderen. Iets wat in veel kerken gebeurt. In die context kan een ontvangen kinderdoop prima naast de volwassen (geloofs)doop bestaan.
Om een wel overwogen keuze te maken en om duidelijkheid te krijgen ben ik in gebed gegaan. In overleg met God noem ik het wel eens. In het verleden had ik God al eens om een teken gevraagd en die heb ik ook op een hele bijzondere manier mogen ontvangen. Door deze ervaring dacht ik dat ik het deze keer weer op diezelfde manier zou gaan. Dus ik vroeg God nogmaals om een teken. Echter deze keer kwam er geen teken. Ik wachtte op iets groots, iets bijzonders, een “brandende braamstuik”, maar niets van dat alles. Het enige dat telkens door mij heen ging was “je hebt Mijn woord, toch?”, daar staat het antwoord op je vraag. Het duurde enige tijd voordat ik dat begreep. Op een zeker moment opende ik de Bijbel en las een gedeelte uit Mattheus 3. Hierin staat de doop van de Heere Jezus beschreven. Er wordt een situatie geschetst waarin Jezus door Johannes de doper wordt gedoopt. Eerst stribbelt Johannes nog wat tegen, maar Jezus zegt: ‘’Laat Mij mijn gang gaan. Ik wil dat je Me doopt, want zo doen we alles wat God wil’’. Opeens viel het kwartje, Jarenlang had ik klakkeloos over deze zin heen gelezen, maar ineens kreeg ik helderheid van geest. Dat wat hier staat is het antwoord op mijn vraag; Ik mag niet, ik moet mij laten dopen, als ik gehoorzaam aan Hem wil zijn.
Toen ik daarbij werd bepaald kwam er voor mij steeds meer duidelijkheid. Ik kan niet anders meer dan gedoopt worden door onderdompeling. Waarom? Omdat God dat van mij vraagt en om zo niet mijn, maar Zijn wil te doen. Mijn huidige of oude leven afleggen en met Jezus verder. Met de Heer begraven en weer opstaan, om voor Hem te leven, Jezus’ weg te gaan. Een lied van Sela dat de doop heel mooi en duidelijk beschrijft. Mijn oude leven afleggen is dat zo noodzakelijk? Ja, voor mij was dat noodzakelijk. Ik was niet zo’n beste. Ik heb het familieleden en vrienden soms behoorlijk moeilijk gemaakt. Ik heb wat mensen het bloed onder de nagels vandaan gehaald. Ik dacht alleen maar aan mezelf. Belangrijk doen en belangrijk gevonden worden. Mooie praatjes, schuine praatjes en ga zo maar door. Het was allemaal gebakken lucht. Het moest afgelopen zijn, weg ermee.
19 september 2020 ben ik gedoopt, voor mij een moment om te gedenken. Door het water heen mocht ik mijn oude leven afleggen en verder gaan met Hem. Het maakt mij niet ineens een heiligboontje of vrome broeder. Nee, ik blijf een mens, maak nog steeds fouten en doe nog steeds zonden. Voor een mens bestaat er geen foutloos leven. Door mijn doop leef ik dichter bij God en word ik er telkens weer bij bepaald of stilgezet dat het niet draait om mijn ego of eer. Nee, het gaat om Zijn eer. Dagelijks mag ik mijn oude leven afleggen en Hem volgen.
Ben jij bereid om je oude leven af te leggen en verder te gaan met Jezus? Ben je er klaar voor om te breken met je oude ik en verder te leven in volle afhankelijkheid van Hem? Richt je dan vandaag nog tot God, vertel hem alles wat je fout hebt gedaan en vraag Hem om vergeving. Hij staat jou met open armen op te wachten. Start vandaag nog een nieuw leven met Hem.
Hoi Hilbért, zoals je weet heb ik dezelfde kerkelijke achtergrond als jij en heb ook geworsteld met de volwassen doop. We hadden vrienden die baptist zijn en vóór dat ik me heb laten dopen heb ik grondig onderzoek gedaan: o.a het doopformulier eens goed doorgelezen en de 2 aangehaalde bijbelgedeelten Gen. 17 en Hand. 2 gaan helemaal niet over kinderdoop. Wat voor mij de doorslag gaf was een opmerking van een goede vriend: ” Als je je laat dopen in gehoorzaamheid kan God ook vérder met je.” Het is niet makkelijk voor kerkmensen om dit zo te zien en vooral voor mijn ouders vond ik het zeer verdrietig dat ik ze er pijn mee deed, alsof ik zei: wat jullie toen gedaan hebben met die kinderdoop was niet goed, ik doe het nog een keer. Gelukkig hebben we na een tijd er wel goede gesprekken over kunnen voeren. In Hem verbonden,